طرحي
غزل
جيءُ
جنهن کي آ هر دم گهرندو رهيو
سو
روز پري مونکان آ سرندو رهيو
درد
بڻجي دل جي ڳلين ۾ هو ڪنهن
گمنام
مسافر جيان آ پيو گهمندو رهيو
ڏئي
چيچ چپن ۾ ۽ مسڪرائڻ انجو
ذهن
منهنجي ۾ اڃا آهي ڦِرندو رهيو
شام
جي بيقرار لمحن ۾منصور آ
نانء
هــڪڙو هانء ۾ هرنـدو رهيــو
